Τα κοδυλώματα των γεννητικών οργάνων συνήθως εμφανίζονται εντός λίγων εβδομάδων ή μηνών από τη μόλυνση και εμφανίζονται ως μαλακές, υγρές ή/και στο χρώμα του δέρματος αλλοιώσεις εντός της περιοχής των γεννητικών οργάνων – ειδικά στο δέρμα και στον βλεννογόνο. Στις γυναίκες, τα γεννητικά κονδυλώματα μπορούν να εμφανιστούν στο αιδοίο, στην κλειτορίδα ή στην περιπρωκτική περιοχή, ενώ στους άνδρες αυτές οι αλλοιώσεις εμφανίζονται συνήθως στο πέος, στο όσχεο ή στην περιπρωκτική περιοχή.
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων εμφανίζονται συνήθως με μία από τέσσερις διαφορετικές μορφολογίες:
- Κλασικοί ακροχορδώνες, οι οποίοι έχουν την εμφάνιση μικρού κουνουπιδιού
- Κερατωσικοί ακροχορδώνες, οι οποίοι έχουν παχιά, κεράτινη στοιβάδα και μπορεί να μοιάζουν με κοινό ακροχορδώνα ή με άλλη νόσο που ονομάζεται σμηγματορροϊκή κεράτωση και έχει την εμφάνιση πεταλίδων στο δέρμα
- Ομαλοί, βλατιδώδεις ακροχορδώνες, οι οποίοι όπως δηλώνει και το όνομα είναι ομαλοί. Αυτοί οι ακροχορδώνες σε μορφή θόλου έχουν συνήθως το χρώμα του δέρματος και διάμετρο περίπου 1–4 mm
- Επίπεδοι ακροχορδώνες, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε επίπεδοι είτε ελαφρώς επηρμένοι.
Οι συνηθέστεροι τύποι HPV που σχετίζονται με την εμφάνιση ακροχορδώνων των γεννητικών οργάνων περιλαμβάνουν τους HPV 6 και HPV 11, που ευθύνονται για περισσότερο από 90% των περιπτώσεων.
Παρόλο που είναι πολύ δύσκολο να συλλεχθούν δεδομένα για τον ακριβή αριθμό κρουσμάτων ακροχορδώνων των γεννητικών οργάνων, η νόσος είναι πολύ συνηθισμένη σε σεξουαλικά ενεργούς ανθρώπους.
Έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες διαφορετικές μέθοδοι για εκτίμηση της επίπτωσης της λοίμωξης από ιό θηλωμάτων των γεννητικών οργάνων. Μελέτες που μετρούν τη λοίμωξη από ιό θηλωμάτων με οπτική ανίχνευση κλινικώς εμφανών αλλοιώσεων αναφέρουν μικρότερη επίπτωση της λοίμωξης των γεννητικών οργάνων. Καθώς οι μέθοδοι ανίχνευσης της λοίμωξης από ιό θηλωμάτων γίνονται περισσότερο ευαίσθητες (για παράδειγμα κολποσκοπική εξέταση ή χρήση τεχνικών μοριακής βιολογίας [έλεγχος DNA ή ανίχνευση αντισωμάτων]) η επίπτωση της λοίμωξης από ιό θηλωμάτων των γεννητικών οργάνων αυξάνεται.
Μόνο 25% του πληθυσμού δεν παρουσιάζει ενδείξεις υφιστάμενης ή προηγούμενης λοίμωξης από ιό θηλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
Τα γεννητικά κονδυλώματα είναι η συνηθέστερη διάγνωση που γίνεται στην κλινική Ουροποιογεννητικής Ιατρικής (GUM) στη Βρετανία.
Το 2000, σημειώθηκαν 66.149 και 51.174 κρούσματα πρωκτογεννητικών γεννητικών κονδυλωμάτων (συμπεριλαμβανομένης πρώτης προσβολής, υποτροπιάζουσας προσβολής και περιπτώσεων που καταγράφηκαν για δεύτερη φορά ) σε άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχα. Περίπου 50% αυτών των κρουσμάτων ήταν περιπτώσεις πρώτης προσβολής.
Στη Βρετανία, η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης γεννητικών κονδυλωμάτων αφορά ανθρώπους ηλικίας 16 έως 24 ετών. Φαίνεται από μελέτες ,ότι 2,5 φορές περισσότερες γυναίκες από άνδρες στην ομάδα ηλικίας από 16 έως 19 ετών παρουσιάζουν γεννητικά κονδυλώματα. Υπάρχουν δύο πιθανοί παράγοντες που μπορούν να εξηγήσουν αυτή τη διαφορά, συμπεριλαμβάνοντας:
- Ηλικία έναρξης σεξουαλικής δραστηριότητας – δηλ., η ηλικία στην οποία οι έφηβοι αρχίζουν να έχουν σεξουαλικές σχέσεις
- Επιλογή συντρόφων – για παράδειγμα, οι γυναίκες έχουν την τάση να επιλέγουν μεγαλύτερους σε ηλικία συντρόφους.
Η μικρότερη συχνότητα εμφάνισης γεννητικών κονδυλωμάτων παρατηρείται σε άνδρες και γυναίκες ηλικίας 45 ετών ή άνω και σε γυναίκες ηλικίας 13 έως 15 ετών.
Τα γεννητικά κονδυλώματα αυξάνονται σε συχνότητα. Τις τελευταίες λίγες δεκαετίες η συχνότητα εμφάνισης της νόσου έχει αυξηθεί τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες.
Παρόλο που η μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων γεννητικών κονδυλωμάτων προκαλούν μικρή σωματική ενόχληση, επειδή προκαλούν παραμόρφωση, η ψυχολογική επίδραση της νόσου στους ασθενείς είναι τεράστια. Ακόμα και τα μικρότερα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία στον ασθενή. Μία μελέτη ανέφερε ότι η ψυχολογική πίεση των ακροχορδώνων των γεννητικών οργάνων είναι συχνά μεγαλύτερη από τα ιατρικά αποτελέσματα της νόσου.
Η παρουσία των γεννητικών κονδυλωμάτων όχι μόνο έχει σημαντική επίδραση στις προσωπικές σχέσεις, αλλά πολλοί ασθενείς μπορεί επίσης να υποφέρουν από αισθήματα ενοχής γιατί προσβλήθηκαν από μία τέτοια λοίμωξη
Οι Maw και συνεργάτες δημοσίευσαν τα αποτελέσματα πολυκεντρικής μελέτης για την επίπτωση των γεννητικών κονδυλωμάτων. Συνολικά, ελήφθησαν συνεντεύξεις από περισσότερους από 160 ασθενείς στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη. Τα βασικά ευρήματα από τη μελέτη έδειξαν ότι περίπου 52% των ανδρών και 61% των γυναικών δήλωσαν ότι ήταν "αρκετά" ή "πολύ" ανήσυχοι για την εμφάνιση γεννητικών κονδυλωμάτων. Στη Βρετανία και στη Γερμανία, μεγάλο ποσοστό ανδρών και γυναικών αισθάνθηκαν αμηχανία, και ντροπή (δηλ, συναισθηματικές και σεξουαλικές ανησυχίες) επειδή υπέφεραν από ακροχορδώνες των γεννητικών οργάνων. Η ασθένεια είχε σημαντική επίδραση στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για χρήση προφυλακτικού κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, της σεξουαλικής αποχής, της μείωσης του αριθμού των συντρόφων και της επίδειξης προσοχής με τους νέους συντρόφους.
Οι ασθενείς σε αυτή την πολυκεντρική μελέτη εγείρουν ανησυχίες για τον πόνο, την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, τη μετάδοση και την υποτροπή της νόσου. Επιπλέον, πολλοί ασθενείς ζητούν καθοδήγηση για τη μείωση του κινδύνου μετάδοσης των γεννητικών κονδυλωμάτων.
Πολλοί ασθενείς με γεννητικά κονδυλώματα αναζητούν κάποια μορφή θεραπείας λόγω της ανησυχίας που προκαλείται ακόμα και από τα μικρότερα σε μέγεθος κονδυλώματα. Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από τη μορφολογία, τον αριθμό, την κατανομή και τη θέση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
